Monday, August 1, 2011

Ægir Geirdal Gíslason

Ægir Geirdal sjálfum sér líkur

Eitthvað könnumst við nú við þessa takta Ægis Geirdal. Eins og við þekktum hann í Garðabæ var hann vanur að hafa mikla stjórn á fólkinu í kringum sig og gekk yfir það eins og honum sýndist. Ef hann taldi sig ekki hafa stjórnina eða var bara þannig stemmdur sýndi hann gríðarlega útsjónarsemi við að fá sitt fram.  Hér eru fjögur dæmi:
·     Eitt vorið í Garðabæ hvatti Ægir einn bróður okkar og hjálpaði honum við að útbúa lítinn matjurtargarð í innkeyrslunni hjá okkur.  Bróðir okkar lagði sig mikið fram með þessum fullorðna vini sínum í garðinum sem kenndi honum öll réttu handbrögðin. Ægir lagði mikla áherslu á það við drenginn að hugsa vel um garðinn daglega til að fá góða uppskeru. Litli bróðir gerði það með mikilli natni og beið síðan spenntur eftir uppskerunni. En um það leiti sem fyrstu kartöflugrösin litu dagsins ljós sagðist Ægir hins vegar skyndilega þurfa á þessu plássi að halda undir bílinn sinn. Hann hikaði ekki við að eyðileggja þennan fjársjóð drengsins en með loforðum um að bæta honum þann skaða með gjöfum sem hann mátti velja sér sjálfur. Þær gjafir sáust aldrei. Bróðir okkar var einhverstaðar í kringum 7 ára aldurinn þegar þetta atvik átti sér stað.   

·      Þegar við fluttum í Garðabæ leigðu foreldrar okkar herbergi á efri hæðinni hjá Ægi og fjölskyldu fyrir eina dóttur sína, sem þá var unglingur. Einhverra hluta vegna líkaði Ægi ekki við veru hennar á hans umráðasvæði. En aðferðirnar við að koma því á framfæri voru mjög óvenjulegar og ógeðfelldar. Hann plantaði sér fyrir framan dyrnar hjá henni, þar sem hún lokaði sig af inni í herberginu sínu, og ógnaði henni með mikilli kynferðislegri áreitni. Hún kvartaði undan þessari hegðun og var losuð úr prísundinni af foreldrum sínum.

·      Þegar Sigurlína var um 13 ára aldurinn reyndi Ægir mikið til að ná völdum yfir henni kynferðislega. Hún var hrædd við þennan mann og tókst þess vegna að flýja þessar áætlanir hans.  Þá umpólaðist Ægir sem hafði verið hinn mesti ljúflingur við þessa stúlku fram að því og sat fyrir henni hér og þar til að koma því rækilega til skila til hennar hversu lítilmannleg og ómerkileg hún væri. Hann hætti þessu ekki fyrr  en hann var búin að brjóta þessa ungu sál algerlega í tætlur.  
 
·      Þegar Ingibjörg var 11 ára taldi hún sig vera sloppna frá ofbeldi Ægis. Hann sat fyrir henni þann dag, eins og svo oft áður, en í það skipti tókst henni að huga sig upp í að hlaupa í ofboði framhjá honum og öskra „NEI!“ Þetta var í fyrsta skiptið sem hún réði við skrímslið. En hún fagnaði of snemma því stuttu seinna rændi Ægir henni þar sem hún var úti að leika sér með krökkunum í hverfinu og keyrði hana lengst út í Krísuvík. Þar lamdi þessi fullorðni maður barnið, sagðist ætla að skilja það eftir í auðninni og hótaði því öll illu ef það vogaði sér að segja einhvern tímann frá þeirra samskiptum. Ægir þurfti ekkert að fremja þetta barnarán og barsmíðar til að tryggja sig. Hann var þá þegar búinn að tryggja sér þögn Ingibjargar með því að brjóta hana rækilega niður og koma ábyrgðinni á níðinu fyrir í barnssálinni. Eftir á, þá er það samt einhvern veginn bara í stíl við Ægir að ganga svona langt.
Nú eru það nágrannar Ægis sem láta ekki að hans stjórn.  Við höfum upplýsingar um að hann hafi byrjað að upplifa þá ógn í lífi sínu daginn sem þessir einstaklingar þóttu ásakanir okkar systra gegn honum trúverðugar. Síðan þá hefur maðurinn lagt í ómælda vinnu við að sviðsetja hinar ýmsu ofsóknir og árásir á sig af þeirra hendi. Sviðsetja segum við, skrifum og fullyrðum því það er ekki eitt efakorn í okkar huga um að uppákoman í garðinum hjá Ægi sé hans eigið verk.
Í fljótu bragði ætti fólki að þykja það skrýtið að hann segist gruna nágranna sína um þessar nýjustu ofsóknir gegn sér. Það eru nefnilega við systur sem ættum að kom upp í huga hans sem  óvinir hans númer eitt. Hefðum við haldið miðað við hinar endalausu og tilhæfulausu ofsóknir okkar gegn honum, að hans sögn.  Ekki satt?
Að fara í slag við okkur systur myndi hins vegar draga athyglina að þeim grafalvarlegu ásökunum sem við berum Ægir og höfum gert áratugum saman. Það hentar ekki söguþræðinum sem hann er að búa til núna. Hann virðist einmitt leggja sig í mikinn líma við að beina athyglinni frá þessum ásökunum með því m.a. að búa sér til óvini úr saklausu fólki, ögra því út í eitt til að beita sig ofbeldi og fyrst það gengur illa, setja það á svið.
Fórnarlambið Ægir sem allir eru svo vondir við? Nei, útsmoginn Ægir sem leggur mikið á sig til að draga athyglina frá sinni eigin skelfilegu glæpaslóð. Og nei, það kemur okkur ekki á óvart hversu langt hann gengur í siðleysinu.
„Ég get alveg hagað mér svona en ég fer réttu leiðina og kæri“ segir Ægir. „Já er það?“ spyrjum við systur á móti. Hún er nú búin að vera ansi lengi á leiðinni frá honum kæran á okkur sem hann segir hafa setið um mannorð sitt ár eftir ár eftir ár. Og ekki sést hún enn kæran sú. Það væri forvitnilegt að heyra svar Ægis við því hvers vegna ekki?
Okkur systrum þykir skelfilegt að heyra af framkomu Ægis Geirdal gagnvart nágrönnum sínum í Vogunum og okkur hrýs hugur við því að þessi hættulegi maður skuli hafa aðgang að skotvopni.  
Eins og áður hvetjum við alla þá sem hafa upplýsingar um glæpsamlega hegðun Ægis af einhverju tagi að stíga fram. Leyfum honum ekki að ganga lengra í ofbeldinu en nú þegar er. Sú slóð er meira en nógu slæm nú þegar.

                                                                                                                              Ingibjörg og Sigurlína